
© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Bart Grietens

© Koen Broos

© Shane Van Laer
2025
Alledaags Verlies – The Slow Accumulation of Ordinary Losses
Lineke Rijxman en Willem de Wolf behoren tot dat zeldzamer wordende groepje mensen dat meer dan 40 jaar aan het toneel is. Ze weten als geen ander dat theater vluchtig is, maar ook een geheugen heeft. Dat je kunt terugkijken en beseffen dat je, naast vreugde, ook steeds meer gevoelens van spijt begint te ervaren. En dat die spijt ook prettig kan zijn, want wat is spijt anders dan het spiegelbeeld van verlangen?
In Alledaags Verlies – The Slow Accumulation of Ordinary Losses willen Lineke Rijxman en Willem de Wolf zowel hun verlies als hun begeertes roekeloos en stevig in de verf zetten. Ze doen dat op de manier die ze beiden het beste kennen: spelend, op het toneel. Soms ongemakkelijk en confronterend, soms kwetsbaar en open, maar altijd met humor als onmisbare houvast. Ze willen terugkijken en mooi verliezen − schaamteloos in mineur en schaamteloos in majeur.
Concept, tekst en spel
Lineke Rijxman en Willem de Wolf
Tekstbijdrage
Wannes Gyselinck
Eindregie
Peter Van den Eede
Techniek, licht- en geluidsontwerp
Shane Van Laer en Bram De Vreese
Kostuums
Elisabeth Michiels en Aline Billiet
Schimmig kind en kinderstem
Ida Gyselinck
Productie
Stichting Lineke Rijxman, Theaterzaken Via Rudolphi en DE HOE
Met de steun van
de Vlaamse overheid, Fonds Podiumkunsten, Amsterdams Fonds voor de Kunst, Cultuurfonds, Stichting Melanie en Zadelhoff Cultuurfonds
Duur
80 min.

> Toon voorbije speeldata
< Verberg voorbije speeldata
17.04.2025 (20:30) — LUX Nijmegen 24.04.2025 (20:00) — MIMIK Deventer 14.05.2025 (20:30) — Monty Antwerpen 15.05.2025 (20:30) — Monty Antwerpen 
Een prachtig pijnlijk zelfportret: een mozaïek van scherven, mooi maar verraderlijk scherp, en per definitie beschadigd.
de Volkskrant ★★★★
De losse, bijna essayistische structuur zou een risico kunnen zijn voor de aandacht, maar Rijxman en De Wolf boeien van begin tot eind. Het is ook gewoon een enorm plezier om te kijken naar twee mensen die zo overduidelijk thuis zijn op dat podium, en bij elkaar. Waarbij alles wat ze zeggen geladen is met hun ervaring en hen in staat stelt met wijsheid, humor en tederheid naar zichzelf en elkaar te kijken.
Trouw ★★★★
'Alledaags verlies' is een collage van scènes, prettig rafelig gelaten aan de randen. Vaak zijn ze geestig, soms onbeschaamd pathetisch. En soms grijpt een scène je naar de keel.
NRC ● ● ● ●
Een voorstelling vol melancholie, bekentenissen, zielenpijn en humor, in een volstrekt eigenzinnige mix van absurdisme, radicale eerlijkheid en krankjorume bespiegelingen. Twee acteurs die tasten naar de betekenis van alles én naar de vorm waarin ze dat tasten duidelijk kunnen maken.
Theaterkrant
Rijxman en De Wolf maken mooi invoelbaar hoe het is als de dingen je ontglippen.
Het Parool
Iets uit deze voorstelling uitlichten of benadrukken komt wat gekunsteld voor. Het geheel van de tekst, het spel, en het niet-spel is dusdanig onnadrukkelijk en terloops, dat je met je beschrijvende pen de gevoelige samenhang van denken en lichaam, van aftastend spreken en voelen ook onnatuurlijk los zit te halen.
De Groene Amsterdammer
Continu schakelt Alledaags verlies tussen een hilarische lichtvoetigheid en het angstige besef dat alles misschien toch voor niets was.
Etcetera